30 Jaar vrijwilliger
Irene van Dijk - te Dorsthorst is al dertig jaar vrijwilliger bij ons. Daar ontving ze dit jaar tijdens de traditionele lintjesregen een koninklijke onderscheiding voor. Dit is haar verhaal.
Irene van Dijk - te Dorsthorst is al dertig jaar vrijwilliger bij ons. Daar ontving ze dit jaar tijdens de traditionele lintjesregen een koninklijke onderscheiding voor. Dit is haar verhaal.
Foto: Maarten van Haaff
Toen in 1993 het Omroepmuseum verhuisde van de villa Nieuwe Engh aan het Melkpad naar het “Beiersdorf-complex” aan de Oude Amersfoortseweg in Hilversum, verscheen daarover een artikel in de Spreekbuis'. Wij kregen die in de bus omdat mijn man sinds 1967 werkte achtereenvolgens bij de NTS en NOS als filmeditor en sinds 1977 als eindregisseur en filmmaker bij de VPRO. Ook onze jongste dochter heeft jarenlang als eindregisseur televisie bij de publieke omroep gewerkt.
Het Omroepmuseum kon nieuwe vrijwilligers gebruiken en omdat onze kinderen het huis uit waren klonk dat als een aangename manier om mijn vrije tijd wat te vullen. Er was prachtige oude apparatuur te zien van zowel radio als televisie, je kon dingen aanraken en er omheen lopen en het leukste was dan ook om mensen mee te nemen langs al die schatten en erover te vertellen. Het museum draaide voor het grootste deel op vrijwilligers en dat waren veelal mensen die zelf hadden gewerkt met verschillende van deze objecten. Er was dus heel veel kennis aanwezig en ik heb daar veel van geleerd. Ik kon de mensen vertellen hoe de omroepen zijn ontstaan en op welke manier en met welke apparatuur de programma's werden gemaakt.
Eind 2002 ging het museum dicht en het duurde tot 2006 dat het nieuwe Beeld en Geluid werd geopend, waar het oude Omroepmuseum deel van uitmaakte. In de tussentijd werd ik door Arno Weltens gevraagd om artikelen uit kranten en gidsen te verzamelen over bekende Nederlanders, met het oog op wat daarmee in de Experience gedaan zou kunnen worden. Dit is de zogenaamde knipselcollectie.
Ook heb ik tijdens de bouw van het nieuwe museum rondleidingen gegeven. Helm op, stevige schoenen aan, diep de grond in en hoog de steigers op. Ook dat was een leuke fase om me langzaam voor te bereiden op de overgang van een instelling die bijna helemaal geleid werd door vrijwilligers naar een heel andere situatie die vooral veel professioneler is.
Foto: Maarten van Haaff
Maar ook hier heb ik het weer helemaal naar m'n zin. Het begon weer met rondleidingen, maar die werden anders dan wij en ook het publiek gewend waren. We kunnen minder objecten laten zien in een beperkt aantal depots. Vooral mensen die eerder het Omroepmuseum hadden bezocht vroegen waar toch al die mooie spullen waren gebleven. Gelukkig mogen we tegenwoordig weer meer depots in en valt er dus meer te vertellen. Er is nu ook een demonstratiedepot waar veel objecten uit de andere depots te zien zijn. Zoals een filmmontagetafel, wasrollen, artikelen voor hoorspelen, kleding van diverse programma's, een van de eerste weerkaarten en dergelijke.
Verder vertel ik over het prachtige gebouw met zijn kleurrijke buitegevel en leg ik mensen uit wat er allemaal bij de klantenservice mogelijk is om in het archief op te zoeken aan programma's, objecten, biografieën enzovoorts.
Er wordt ook gewerkt aan speciale rondleidingen, bijvoorbeeld voor blinden en slechtzienden en we hebben een workshop gehad om mensen met dementie te begeleiden. Nog zie ik de mevrouw voor me die stopte bij de poppen van de Fabeltjeskrant en daar helemaal enthousiast werd en begon te vertellen over de tijd dat ze had meegewerkt aan het maken ervan. Maar het vervoer van deze kwetsbare mensen naar Beeld en Geluid en weer naar huis zorgt voor zoveel problemen dat daar voorlopig weinig van terechtkomt.
Vinylpresentaties heb ik ook een tijdje gegeven. Met projecties en materiaal zoals vinylkorrels en mallen in de hand beschreven we de fabrikatie van grammofoonplaten. Kinderen vonden het leuk om een singletje op de grammofoon te leggen en af te spelen zoals dat vroeger ging. En tegenwoordig weer steeds meer.
Ook werd ik gastvrouw bij arrangementen voor grotere groepen, assisteerde bij het ontvangen en begeleiden van mensen op open-studio-dagen en andere evenementen. Verder help ik soms met het verzendklaar maken van post of goodybags voor relaties en bedrijven. Tijdens het Top 2000 café in de maand December verleen ik samen met collega's hand- en spandiensten tijdens de verschillende activiteiten. Eigenlijk ben ik een manusje van alles.
Tijdens de ombouw van de Experience naar het nieuwe Mediamuseum moest er veel getest worden. Dat werd veelal gedaan door kundige jongelui, maar ik vond het belangrijk dat ook de oudere bezoekers er mee uit de voeten kunnen. Daar heb ik ook een klein steentje aan bijgedragen.
Inmiddels ben ik ook steeds meer te vinden in het papieren archief. Daar bevinden zich de allereerste uitgaven van omroepgidsen en jaarverslagen die moeten worden geordend, omgepakt en ontdaan van dubbele exemplaren. Ook fotocontactsheets en draaiboeken van radio- en televisieprogramma's moeten worden gesorteerd. Door af en toe een blik te slaan in die laatste krijg ik wel eens een verrassende kijk op hoe zo'n programma wordt voorbereid.
In het jaarverslag van 1993 van het oude Omroepmuseum kwam ik er per toeval het artikel 'Welkom aan deze nieuwe vrijwilligers' tegen. In dat lijstje stond ik ook. Zo realiseerde ik me dat ik al dertig jaar bezig ben met dit leuke werk. Dat was voor Zijne Majesteit aanleiding om op voorspraak van o.a. onze direkteur Eppo mij met een lintje te eren. Dat was een grote verrassing.
Net zo blij ben ik met al die aardige collega's die ik in de loop van al die jaren heb leren kennen. Ik hoop nog een aantal jaren plezier te hebben met al dit mooie materiaal en de gesprekjes met de mensen met wie ik hier te maken heb en de bezoekers van ons mooie gebouw.
Irene van Dijk – te Dorsthorst
03/10/2023