Je bevindt je hier:

Beeld & Geluid en IFFR: Found Footage

De films in het Found Footage-programma van het International Film Festival Rotterdam toonden een grote variëteit in creatief gebruik van archiefmateriaal. Als Beeld & Geluid juichen we dit toe en we zijn dan ook trotse sponsor van dit programma en de bijbehorende Award.

De films in het Found Footage-programma van het International Film Festival Rotterdam toonden een grote variëteit in creatief gebruik van archiefmateriaal. Als Beeld & Geluid juichen we dit toe en we zijn dan ook trotse sponsor van dit programma en de bijbehorende Award.

Foto

De Found Footage Award uitreiking. Foto: Beeld & Geluid

Op vrijdag 1 februari werd op de de 48e editie van het International Film Festival Rotterdam (IFFR) de Found Footage Award uitgereikt. De door Beeld & Geluid gesponsorde award wordt sinds 2018 uitgereikt aan een film uit het IFFR-programma die volgens de jury op een uitzonderlijke manier gebruikmaakt van archiefmateriaal. De jury bestond dit jaar uit kunstenaar en filmmaker Eric Baudelaire, filmhistoricus James Steffen en Tom de Smet, Hoofd Archief bij Beeld & Geluid.

Still uit Kodak van Andrew Norman Wilson (2018)

De winnende film: Kodak

De award, waaraan een geldprijs van 2500 euro is verbonden, werd toegekend aan Andrew Norman Wilson voor zijn film Kodak. Dit hallucinatoire essay handelt over de geschiedenis van het bedrijf dat in 2012 stopte met het verkopen van digitale camera’s en maakt rijkelijk gebruik van archiefmateriaal. Deze archiefbeelden zijn de verbeeldingen van het karakter Rich, een blinde en labiele filmtechnicus zonder werk. Audio-opnames waarin Kodak-oprichter George Eastman zijn carrière en filosofie over fotografie toelicht, zet bij Rich een duizelingwekkende reeks aan associaties en herinneringen in gang. Zo komen veel oude reclames van Kodak voorbij, beelden van werkende filmtechnici en zelfs van Eastman die in Afrika wordt aangevallen door een neushoorn. Wilson putte voor zijn film uit de archieven van het George Eastman Museum en de universiteit van Rochester. Daarnaast werkte Wilson’s vader - op wie hij het karakter Rich deels baseerde - lange tijd bij Kodak, waardoor ook beelden uit het familiearchief te zien zijn.

Still uit Stains and Scratches van Deimantas Narkevičius (2017)

De waarde van found footage

Het gebruik van archiefbeelden is een goede manier om verhalen te vertellen die nog niet (genoeg) zijn verteld. Een ander voorbeeld uit de selectie Found Footage-films in het IFFR-programma is Stains and Scratches van Deimantas Narkevičius. De Litouwse regisseur stak beelden van een jongerencentrum in Vilnius uit de jaren ‘70 in een wervelend 3D-jasje. De gedigitaliseerde archiefbeelden van jongeren die los gingen in communistisch Litouwen tonen de andere kant van een bekend verhaal over censuur en onderdrukking. Dit alles wordt ondersteund door een opvallend sound design. Zo klinkt bij beelden van pianospel een aantal keer de frictie van de toetsen in plaats van muziek.

Still uit Kiss the Sky – Eye Trick the I van Donna Verheijden (2019)

Ook found footage uit de huidige tijd is belangrijk voor het nadenken over en tonen van maatschappelijke kwesties. Donna Verheijdens essay Kiss the Sky- Eye Trick the I verbindt een verscheidenheid van beelden aan elkaar op een manier die doet denken aan een buitelende surftocht op het internet. In dit essay legt found footage spanningen bloot in sociale netwerken; privé of publiek, echte zelfwaarde of trucage, geluk of facade.

Archiefbeelden bieden kortweg een verscheidenheid aan mogelijkheden voor het weergeven van een werkelijkheid die zich niet alleen in nieuwe beelden laat vangen.