Going to the dogs: een bijzonder toneelstuk van Wim T. Schippers
Start verhaal
Later lezen, mail een reminder
Later lezen
Je emailadres wordt eenmalig gebruikt om de link naar het verhaal te sturen. Je adres wordt niet opgeslagen.
Wim T. Schippers
Wim T. Schippers is actief als beeldend kunstenaar, maar heeft ook enkele toneelstukken op zijn naam staan. Daaronder het wonderlijke Going to the dogs. Voor de VPRO maakt hij in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw absurde en satirische televisieprogramma's. Zoals de beroemde reeksen met Barend Servet.
Foto: Wim T. Schippers, fotograaf onbekend, circa 1990, De tafel van Pam. Bron: Collectie Beeld & Geluid
Barend is weer bezig
Een van zijn programma's is Barend is weer bezig. De aflevering van 14 december 1972, waarin actrice Elisabeth Roelink in de rol van toenmalig Koningin Juliana spruitjes aan het schoonmaken is en waarin zij tot slot het volkslied aanheft, leidt tot vragen aan de regering.
Still: Aflevering 2 - Barend blijft aan de gang, Barend is weer bezig, VPRO, 14-12-1974. Bron: Collectie Beeld en geluid
Beeldend kunstenaar
De veelzijdigheid van Schippers is ook te zien in zijn werk als beeldend kunstenaar: de 'pindakaasvloer', aangekocht door Boijmans van Beuningen, de drol bij het VPRO gebouw op het mediapark in Hilversum en de gigantische paarse stoel in het Vondelpark in Amsterdam. Het zijn slechts een aantal voorbeelden van zijn werk.
Foto: Wim T. Schippers' Pindakaasvloer @ Boijmans van Beuningen, fotograaf: Lux & Jourik, 28-05-2011. Bron: Flickr (CC-NC-BD)
Going to the dogs
Ook als theatermaker is hij actief. Zijn meest uitgesproken werk, het toneelstuk Going to the dogs, ging op 19 september 1986 in de Stadsschouwburg in Amsterdam in première.
Foto: Affiche Going to the dogs, maker: Brodus Bunder, 1986, Affichemuseum Hoorn (collectie Afficheproject). Bron: Geheugen van Nederland
Tekstvast
De hoofdrollen werden gespeeld door zes afgekeurde politiehonden. De repetities duurden 9 maanden. Ze liepen rond op het toneel, snuffelden en deden hun behoefte. Volgens Schippers hielden ze zich strikt aan het script.
Still: Going to the Dogs, VPRO, 30-11-1986. Bron: Collectie Beeld & Geluid
BBC News
Het nieuws over deze voorstelling ging de wereld over. Zo bracht de BBC een reportage over wat zij noemen: "an ordinary lovestory".
Still: Journaal, NOS, 19-09-1986. Bron: Collectie Beeld & Geluid
Recensie
De meningen over zijn werk waren zoals wel vaker verdeeld. NRC Handelsblad schreef dat de tekst (‘Wraf, wraf’) wat eentonig was. De recensent eindigde zijn stuk als volgt:
"Going to the dogs zal ongetwijfeld een vervolg krijgen: "Naar de haaien", op te voeren in een dolfinarium, kinderen half geld".
Artikel: Going to the Dogs: spelers weinig rolvast, 20-09-1986, NRC Handelsblad. Bron: Delpher.nl
Kamervragen
Dat er voor de voorstelling 60.000 gulden subsidie is gegeven, leidt weer tot kamervragen. Minister Brinkman geeft in De Telegraaf toe dat hij de subsidie na advies van de kunstraad met pijn in het hart heeft gegeven.
Artikel: Brinkman: Overmacht bij subsidie aan "honds" toneelstuk, 25-10-1986, De Telegraaf. Bron: Delpher.nl
Eregalerij
Sinds 2011 hangt in het epicentrum van de Nederlandse toneelcultuur, de stadsschouwburg in Amsterdam, in de eregalerij een portret van kunstenaar Fred Schley van een van de hoofdrolspelers Ilja van Vinkenoord. Tussen de andere helden van het toneel, zoals Mary Dresselhuys en Joop Admiraal.
Foto: Going to the Dogs-SSBA 3, fotograaf: Ben van Duin (schilderij: Ilja van Vinkenoord, kunstschilder Fred Schley), 06-09-2011. Bron: De TheaterEncyclopedie
